Sunday, August 31, 2008

CHUNOUTI : AATANKVAD

CHUNOUTI : AATANKVAD



Sabse badi chunouti aaj, Atankvad ko dena mat.
Bolo kya manjoor hea ? han, nischai hi, din ho ya rat.
Dushman ke napak eirade kabhi nahi honge pure.
Chahe jitna joor laga le, khvab sada he rahen adhure.
Bachha – bachha jan gaya hea, ein Atankiyo ki kertoot.
Ab man mea bhay nahi maut ka, denge maut ke badle maut.
Manavta ke dushman hean yea , nirdoshon ka khoon bahayen.
Sabak sikhana hi hoga ab, chahe jo bahana banayen.
Sahansheelta ko kumjori, samaghna hogi bhari bhul.
Sara Vishva pahchan gaya hea, Shanti nahi hea einhe kabool.


Jyadatar Desh prabhavit einse, chintit bhe par nahi Sahyog.
BHARAT sabse jyada prabhavit, jhel raha dashko ka yog.
Kyon nahi mil awaj uthate, alag – thalag hon, yea sab log.
Sahyog kare sab, DESH bhulakar aapas ke mat-bhed, hum – log.
Ho samajik bahiskar, sarkar dikhaye EICHASHAKTI.
Matbhedon se upper uth kar, bachai Manavata, vishal Jan – shakti.
Aatankvad ka ant tabhi sambhav, jab mil- kar ho Kaarvai.
Samool nashat karne ki than, ab hamne Kasam hea khai.
Nahi bethange hum chain se, jab tak karea nea pura kam.
Aatankvad - Viheen – Vishva, hea lakshya hamara, Shanti paigam.

__ o _

Tuesday, August 26, 2008

RAJNEETI AUR DHARMNIRPEKSHETA

RAJNEETI AUR DHARMNIRPEKHETA




Bharatvarsh prachin desh hea, vishva-vidit, vikhyat, dharohar.
Hamari sanskriti, ARYA-sanskriti, prachintam sabhyata ki bhor.
Itihas gavah, hamane sabhi dharmo, mato, samprdayo ko sharand di.
Ne sirph sarand di, balki di prachar, prasar ki ajadi
Hindustan hea janm-sthali, duniya ke kai Dharmo ki.
Sab swantra thea, sab swantra hea, ajadi Dharmo, Karmo ki.
Bharat hea vah Desh, jaha sab Dharmo ka ho adar- satkar.
Manavta ke poshak hum, Jiyo Aur Jene Do, kere prachar.


Hindu-Dharm pracheen hea itena, jitne pracheen Manavta.
Dharmikta jeevan ka aang hea, nea hi dikhava, nahi badhyata.
Hindu-Dharm ki vishalta, pramandikta, VED, PURAND, anadi.
Pradurbhav huva Dharmo ka, kehlaye, BOUDH, JAIN, SIKH aadi.
Dharm nahi hea keval yeh, Jevan – Jenea ki vastvikta.
Han, ab kuch swarthy, dhongi hean, badnam ker rahea Neatekta.
Kuch muthee bhar longo se, hamari mahanta kum nahi hoti.
Dharm mea vyapakta hea itne, jyon, jal, athah Samudra ki bhanti.


Rajneeti ki bat Karen, to sabhi Dalo ki apne bat.
Apne dhaple, Apna rag, Dharm ke nam par bichi bisat.
Aam-log pis rahea hean ismea, netao ki Chandi hea.
Sirph VOTE kea liyea Dharm, neatikita ki sabhi deevarea phandi hea.
Hindu ho ya Musalman ho, NEECH rahega phir bhe NEECH.
Sabse pahele MANAVTA hea, eis BHU – MANDAL kea beech.
Manavata hea nahi bapoti, kisi Dharm ya Shasak ki.
Bat nahi yeh sirph Aaj ki, YUG, Yugantar, Kalantar ki.


Jab – jab CHUNAV najdeek aaye, Netao ki ban aati hea.
Dharmikta ki aad mea, ban Hiteshi, Kaya – Palat ho jati hea.
Eak Dharm ki karea badai, ban sanrakshak, duje ka Apman kerea.
Apas mea ladaye, BUM- vispot karaye, Aag – jani sare – aam kerea.
Kya yahi hea DHARM – NIRPEKSHATA ? AERE ,O, jalim netao, yea band karo.
Apne swarth – sidhi ke liye, nirdosho ka khoon bahana band karo.
Socho jara, Kya yahi hea Paribhasha, DHARM-NIRPEKSHTA ki ?
Pahele sikho DHARM ki bhasha, paribhasha, MANAV – DHARM ki.


Koi majahab nahi sikhata, Aapas mea hum beaar karea.
Khoon kare nirdoshon ka vashipan mea, netao kea kam banea.
Unka kam hea hamea ladana, kisi tareh bhee aapna Ullu sidha kerana.
Unka kya? Vote milega neta jee ko. Hamea mileaga Ansu bahana.
Neta jee to bane minister, hum – tum bane kya ? keval darshak.
Eisiliyea to kehta hun mea, pyare Deshvasiyo nea bano darshak.
Samay aa gaya hea , ab hum khud ko jane, Soche – Samjhe, Pahchanea.
Benakab hon Neta – Gunde, bane hum – dard, such – dukh bante aur janea.


Jevan hea anmol sabhi ka, sabko huk hea JEENE ka.
Phir kyon hum ladea aapas mea, samay hea soch badelnea ka.
Dharm bhinn hon, vichar bhinn hon, phir bhee hamara nata hea.
Hum sab BHARATVASI hean, humea Dharm nibhana aata hea.
Mujhea tanik sandeh nahi, sab hean TAYAR sab hean HOSHIYAR.
Desh ke Dushman, legea bhagnea, unehe pata hea, ab nea chalega yea Hathiyar.
Jag gaya hea HINDUSTAN, Jag utha hea, Jai Javan – Jai Kisan.
BHARAT hum sab ki Jan ni hea, hum Bharat ki shan hea, Jai – HINDUSTAN.

- O -

Tuesday, August 19, 2008

dynasour ka aant

DYNOSORE KA AANT


Prakreti ka yeh niyam atal hea, sab, nashvar hea.
Badele mausam, sab –kuch badele, samay badalta rehta hea.
Aaj hea kuch, jo kal nahi tha, kal hoga jo, aaj nahi
Jeevan-chakra nahi rukta hea, hum hea, honge bhee ya nahi.
Samay samay ki bat, samay sabse balshali.
Badla samay, milay mitti mea, thea, jo grauveshali.
Eak bar ki bat nahi, yeh bat aenoko bar hui.
Eitehas swayam ko dohrata hea, such sabit har bar hui.


Bat bahut prachen, SRASHTI ki shuruvat mea.
Gine- chune thea jev-jantu, vanespati bahutyat mea.
Sabhi jeev swachand, nirankush, jeevan-vyapan.
Apni – apni, chinta thee, dhundhea apnapan.
Sabhi dare, bhehbheet, kahi se khojen bhojan.
Bheren peat, kease bhee, kahi bhee, sab – kuch bhojan.
Jivo, jivasya bhojanam, ko sidhant banaya.
Taki bhare peat kuch, kuch, ka jeevan khaya.


Prakrati ka yeh chakra, jeevan – vikas tha.
Kisi eak ki MAUT dusere ka jeevan tha.
Luka – chipe ka khel, khelte thea jungal mea.
Kaun banega gras , kisi ka Bhukheapan mea.
Phir bhe huya, VIKAS-CHAKRA gati payee.
Bade jeev Dharti par aayea, choton ne sankhya badhai,.
Thea ab bhee bhehbheet vea, par jeevan-jot jagai.


Samay-chakra nea palta khaya, DYANOSORE-yug aaya.
Tha ab tak ka vishaltam – prandi, aadhipatya jamaya.
Dyanosore nirvirodh, nirankush, Prathvi kea RAJA thea.
Jahan bhe jate, tabahi machate, aatankit sab Prandi thea.
Bahut – samay tak chalayahi sab, tandav Dyanosore ka.
Aapas mea takrav badha, ban JHAGDA Dyanosore ka.
Kum – taketvar mare gaye, the sankhya lagi ghatene.
Kuch aur bhe thea karan, ab halat lage bigadne.


Samay badaleta raha, AKAL ne dera dala.
Na PANI na BANASPATI jisne jeevon ko pala.
Trahi, trahi , sab ore, mar rehe thea Prandi, bin- maut.
Jinda Prandi LASHON ko kha, bhaga rahe thea maut.
Dyanosore bhee shamil inme, BECHARE, Lachar.
Ped – Paodhe bhe khatm, jo ab tak, thea Jeevan – Aadhar.
Kuch VYGYANIK kaheten hean, kuch Ghatnayea bhe jimmedar.
Eis Prathvi par tabhi Bhyanak, VISPHOT hua barambar.


Charon taraf Dhuan aur LAVA, Jvalamukhiyon ne phealaya.
Din – dopehar hui RAT bhayanak, Andhkar tha chaya.
OXYGEN hui khatm, DHARA par, JEVAN shesh ne paya.
PRALYA hui Sampurnd, kuch nahi, bacha ne koi saya.
DYONOSORE vilupt huea, Prathvi ke, RAJA – RANI.
SAMAY – CHAKRA tha ghum gaya, bus, yahi, KAHANI.


थे- एंड.-----



Sunday, August 17, 2008

आज़ादी काAZADI KA SUCH






Pandrah August San Uneeso Santalis, ka vah swarndim din
Hea Swantrata ka Maha –parv yah BHARAT ki Azadi ka din.
Yunhi nahi mili Azadi , nat-mastak hon ,yad kare un gumnam veeron ke bol
Shesh kataye, goli khaie,aur Phansi par jhool gaye.bina liea gardan ka mol


Hindu, Muslim,Sikh,Parsi, jati-dharm ka bhed nahi tha
Laxsh eak tha, Dharm eak tha, Karm eak, Upkarm eak tha.
Apni dharti, Apna Raj, Purn- Swarajya, easse kam , manjoor nahi.
Mila Swarajya, mili Azadi, bhari keemat, par ,Balidano, ki keemat nahi.


Ab hea bari Hamari, aao vicharen,hum kya thea, kya ho gyae, aur kya honge abhe
Jana kahan, paunche kahan? Yahi samay hea,sochen, vicharen, kya door mangil hea abhee.
Aur kisi ko nahi, swam apnea hi ko , dena hoga hamen jabab.
Kya hum utre khare, samay,kasouti,-janch, pure kiyea veeron kea khwab.


Azadi ke bad, jis kshetr mea raha hamara, sabse bada kamal.
Vah hea JANSANKHYA, char guna ho gaye hum, hean pichle, sadh sal.
Hea nea kamal ki Azadi, bhale, hea, hon, berozgar, nea khane, pahanene, ka ho thikana.
Ladki, ladki, aur ladki,lakin phir bhi chahiye Ladka, kyonki, vansh chalane ka hea bahana.


Kab tak? Chalega yeh, sab,jab kendiry –mantri,Lalu-yadav aur Rabdi, purve Mukhy-Mantri, Bihar.
Nau bachhon, ke .Ma-Bap, khol rahe pol, Kendra- sarkar, Parivar-Niyojan,Bharat-Sarkar.
Lene honge uchit nirndye, kade pryas, unche lakshye, sudharen Galti, udaharan,CHEEN, sarkar.
Taki sabhi komile Bhojan, Vastra, Shiksha, Swasthya,, kum berozgari, hansmukh JEVAN, khushiyan apar.


Ab shiksha ki bat kare hum, ghoor Nirasha nahi, kintu saksharta-dar, se hean hum nirash.
Azad-Bharat mea bhi, lagbhag aadhe log, Anpadh, Asahay, Sarkar, Khamosh.
Mahila-Siksha, aur bhi badtar, hum- sab doshi, phir bhi Koshish nea kea barabar.h- Shiksha,rishvat- khori, uchh, karuption,sarkar de Naye- pedhi ko dosh.


Uchit avasar, Uchit-sansadhan, dosh rahit marg- darshan, phir VIDESH kyon, behtar Desh.
Brain-Drain hea nahi samasya, yadi sarkar kare Uchit Aadesh.
Suvadha- Ukyt, karuption- mukyt, Sansadhan milen, karyanu sar vetan- bhugtan.
Mul- Mantra hea, Primari- Shiksha, bahut jaruri, sabse jaruri sab hon shikshit, Desh- mahan.


Khel, jo jeevan ka abhinn ang hene, Bharat mea shayad yeh vichar bhinne hea.
Olampic mea, Azadi se pahale aur bad, ab tak, kul Satrha – padak, kahani kahte hean.
Atdais varsh bad, Abhinav-Bindra, do hajar- aath, nishanebaji mea Swarnd- Padak laye hea.
Abhinav- Bindra ko shabashi, anuman lagaiye, kab? Kaun?Bharat ke liye Savarn-Padak layega?


Kya hean karan? Kyon hum phissadi? Sava- karod se jyada ki bheed mea , lagaye bedthe,eak-eak padak ki aas.
Khelo ka rajnitikaran, bhai-bhatijavad, rishvat-khori, nea upyukt prishikshan, nea protsahan, aas- pass.
Nea kushal- netratve, adhikariyon ki manmani, aadhi- adhuri koshisen, parindam, nirasha, chere udas.
Sarkari-tantre ka durupyog band karo, dil aur dimag se puri koshish, ayegi mahnat ras.



Azadi ki sachhai ko dekhna ho yadi ankhon se, jana hoga gaono mea, tute ghar mea.
Aaj abhi bhi, adhe se adhik abadi gaonon ki, tung hal hea, phate hal hea, jeevan jeena hi mushkil hea.
Kisan bane khetihar majdoor, majduron ka hal, behal, gaon se ho raha palayan, eak aas mea.
Sahar mea jakar, kam milega, do samay ke bhojan ka jugad, bus jeevan , jene ki aas mea.


Kaun hea gaono ki es halat ka jimmedar?, kya yahi tha sapna ? deshbhakton ka.
Khan, hui chuk? Kyon hum bhatak gaye? Chale to thea, banane swarajya ko, SURAJ Gandhi ka.
Door kare lalphetasahe , samjhe dhukh-dard janta ke, shasan ho janta ke liye, nea ki janta shasan ke liye.
Lagam lage bhrast netao, adhikario, sarkari-tantra par, taki atmhatya na karne pade, Kraj ke liye.


Yea kyasi Azadi? Jisne ksheen liya jeene ka haq, easa lagta, jeevan bus sapna hea.
Mahilaye hea nahi surakshit, aphis, bazaar, sadak, bus, train, ghar mea bhi kshipe Bhediae, ban apna hea.
Bugurg aur bachhe soft target, katl kare ban Naukar, bachho ke Apharan ka dhandha, khoob nena hea.
Kaun hea jimmedar? Pulis-bal, samaj ya sarkar, shayad soh badal gaye hea, manav, danav nena hea.


Rishte hea abhishipt yeha ab, kya Bhai, maa, baap, Bhan, sabse phale paisa, paise ke bal par rishte.
Pati-patni dono kramchari, AAYA bani badi- mahtari, mar- peet, aur julm dha rahe, naukar bane phariste.
Laj- sharm par rok nahi hea, pati- patni, beta- beti, budhe ma- bap bane hea darshak, ajadi hea rishto mea.
Azadi ka aarth alag hea, adhunikta ki andhi- daud, sab hairan , apno ka pyar, banta hea kishto mea.


Rishte ab nelam ho rahe , lachari ki mandi mea, berojgari aur garibo ki majboori.
Bhukhe peet, padhe, padhai kayse?pratdmikta, bhookh mitane ki, ma-bap ka dard kare kya?,sabhi jaruri,.
Majduri ke liye bhi rishvat lete neta, babu, gram-pradhan, hea samadhan kya? Soche sab phir eak bar.
Abhi kiya nahi samadhan to, Jankranti avashambhavi, samay abhi hea apne pas Karen vichar.


Kaun sahi hea, kaun galat, jeevan ki aapa-dhapi mea, kehna mushkil hea.
Hum sabhi galat hea, sahi cum, vastvikta ke darpan mea, sachhai chipana mushkil hea.
Dosh nahi hea, Naye-pedhi ka, unhone sekha, karte hea ve, jo kuch, hamne hi sikhlaya.
Han ab hum sab mil-beth kar, kare vichar, gund- dosh bhe soche, nea kare, jo man aaya.


Meane jo kuch likha hea upar, veh kadvi sachhai hea, vyaktigat vichar hea , jo dekha, suna, mahsus kiya.
Iska matlab yeh bhi nahi, sab galat ho raha, sab kuch galat nahi, kuck aacha bhe hea. Kiya.
Azadi ke bad ki koshise reng laye hea, Pokaran, parmandu- parikshd, Parmandu- shakti, pai hea.
Vigyan mea pragti, Bharat ki, sab deso ne sarahi hea, vagyanikon ne Swadesi- taknek, sajai hea.


CHANDRAYAN-abhiyan Bharat ka, hoga safal, avasya safal, ayesi aasa parikshdon ne hi jagai hea.
Sastra-sanson ki uplabdhiya, Desh-Videsh kere swekar, yea hean grve ke layak baten, jo sabko bhai hea.
Phtr bhe bahut kuch kerna baki, manjil abhi hea door, kehna nahi, bus karna hi hea, jo sachhai hea.
Eak bar phir se Bharat ko, veh sthan dilayenge, Desh hamara, sabse nyara, hum- sab uttardaye hea.


Jai-Bharat.











SUCH